Jammer, alweer de laatste rit van het jaar met onze mooi oldtimers. Het heet dan wel snertrit, het was zeker geen snertweer. De zon scheen heerlijk en het was gewoon zacht, ik zag zelfs een dame met blote armen. De start was vanaf het terrein ”Autobedrijf Kempenaar” in Twijzel. Er waren 21 auto’s aangemeld dus een zeer goede opkomst. Veel deelnemers zien elkaar alleen op deze ritten en dus werd er lustig op los gekeuveld. En het was natuurlijk weer boter bij de vis, dit keer kwam Geale het geld voor de snert-maaltijd innen en de entree van museum Ot en Sien. Daarna verwelkomde Pieter Kempenaar iedereen en wenste ons een fijne dag. Geale vroeg nog of er iemand foto’s wilde maken want de gebroeders waren er niet. De heer Wijbenga bood zich spontaan aan en het verslag zal gemaakt worden door ondergetekende.
We startten om precies 13.00 uur. De rit ging door o.a. Twijzel, waar het een lust voor het oog was om al de prachtige herfstkleuren van de bomen te zien met een strak blauwe lucht op de achtergrond. De dag kon al niet meer stuk… Nou, de dag niet maar later bleek de Peugeot van de heer Haaima het wel te hebben begeven. Gelukkig kon hij meerijden met de heer Hoekstra.
Bij de derde aanwijzing van de route ging het al mis. Als er één auto fout rijdt volgen er meer… Maar het werd snel hersteld door Eelke Scherjon die bekend is in dit gebied en even later was alles weer compleet. Toen we door Kûkherne reden zag ik tot mijn schrik een bordje met daarop “De Goddeloaze Singel”. Wellicht hebben weinigen het bordje gezien en misschien weten sommigen van u dat het bordje hier staat maar wist u dat…. het verhaal gaat dat een tollenaar Gerben Goddeloos bij de brug over de Valomstervaart zowel tol hief als een kroeg dreef. Hij stond bekend om zijn gevloek en getier. Wanbetalers zou hij hardhandig hebben aangepakt en soms dreef er zelfs wel een lijk onder de brug. Anderen beweren dat er een visser woonde die alle duivels uitschold en uiteindelijk door de satan zelf te grazen werd genomen – met zijn hoofd achterstevoren op zijn romp. Het is maar dat u het even weet als u er eens in de late avond langs moet!!
Maar nu weer even naar 5 oktober 2019. We gingen verder over een hele romantische zandweg met een prachtig uitzicht over de weilanden aan de ene kant en de fascinerende kleurenpracht van de herfst aan de andere kant. Verder ging het via Jistrum richting Skulenboarch naar De Tike. Wat mij altijd weer opvalt als we door de prachtige dorpjes rijden, dat je geen koningin hoeft te zijn om de mensen naar je te laten zwaaien je hoeft alleen maar in zo’n prachtige oldtimer te zitten. Om 14.00 uur pauzeerden we op een parkeerterrein aan de Greate Buorren in Garijp.
Het was een korte pauze, om 14.30 uur vertrokken we weer op deze mooie dag richting Nijega op naar Surhuisterveen naar de Museumboerderij Ot en Sien. We arriveerden hier om 15.00 uur. We kregen hier een kopje koffie of thee met iets lekkers. Op sommige tafels stonden oud-hollandse spelletjes. Ik stond versteld dat de heren aan mijn tafel helemaal opgingen in zo’n spelletje, ze waren even weer kind! Daarna kregen we een prachtig verhaal te horen over dit museum. In het museum zelf konden we kennis maken met de Wereld van Ot en Sien. Cornelis Jetses is de tekenaar en vader van Sien. (Everdiena) Jetses) is geboren in 1873 en overleden in 1955. Het museum is opgebouwd uit de tijd dat Jetses heeft geleefd. Zo kunt u het volgende bezichtigen: Een ouderwetse kruidenierswinkel, klaslokaaltje, dokterspraktijk, ziekenhuiskamer, huiskamer, keuken, arbeidershuisje, kapel en nog veel meer. In het museum vindt u de complete collectie schoolplaten getekend door Cornelis Jetses, 22 stuks in totaal. Het is een enorm grote collectie! Iedereen was ook heel enthousiast en veel van ons herkenden dingen uit hun eigen jeugd en dat gaf weer stof tot gesprek. Het was een hele gezellige boel.
Om 17.00 uur vertrokken we om via Opende, Peebos, Buitenpost om last but not least te eindigen om 17.45 uur in het mooie dorp De Westereen. Misschien leuk om te weten: in 1909 was Klaas Baarsma uit het toenmalige Zwaagwesteinde de eerste Zwaagwesteinder die zijn handel met een auto vervoerde, dat was weer eens wat anders dan de hondekar.
We stopten bij restaurant OLD DUTCH waar we hebben genoten van een heerlijk bakje snert met een roggebroodje met spek. Het smaakte voortreffelijk en er was zelfs nog een tweede bakje voor iedereen. Ik heb zelfs mensen gezien die een derde bakje namen… Ik vroeg me wel af uit welke hoek de wind zou waaien die nacht.
Verslag gemaakt door Sjoukje Hunnersen